Przedszkole "Leśna Droga"

Przedszkola leśne to idea pracy z dziećmi w przyrodzie, pod gołym niebem, każdego dnia i o każdej porze roku. Na świecie funkcjonują one od ok. 70 lat, głównie w Skandynawii, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Szwajcarii, Czechach, w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Japonii oraz w innych krajach. W Polsce idea ta pojawiła się już w 2010 r., kiedy to w przedszkolu publicznym, na Kaszubach, w Brodnicy Górnej powstała pierwsza grupa z leśnym programem. Później, w 2014 roku zaczęła działać grupa w przedszkolu Montessori w Krzyżówkach na Żywiecczyźnie, zaczęła codziennie wychodzić na wyprawy do lasu. Od wiosny 2015 r. zaczęła działać nasza Leśna Droga w Warszawie, a pół roku później przedszkole Puszczyk w Białymstoku. W kolejnych latach ilość przedszkoli leśnych w Polsce zaczęła szybko rosnąć i nadal zyskuje wielu zwolenników. Koncepcja ta ma wielu realizatorów (także na poziomie szkolnym), tomy naukowych badań i opracowań, i może stanowić współczesną odpowiedź na konwencjonalny model pedagogiczny. Jest ważną metodą wspierającą w działaniach terapeutycznych dzieci.

Typowe przedszkola leśne funkcjonują bez budynku, z wiatą lub barakiem usytuowanym w lesie, bez ograniczenia ścianami, krzesłami, meblami, gdzie zajęcia są cały dzień, cały rok na świeżym powietrzu: w lesie, na polanie, w ogrodzie.

Podobnie w „Leśnej Drodze” las i ogród są bardziej naszym miejscem niż sala przedszkolna. W skali roku spędzamy około 90% czasu na dworze, bez względu na pogodę. Od wiosny do jesieni cały dzień. W czasie najtrudniejszej pogody zimą, od rana do obiadu jesteśmy na dworze, na czas obiadu i koniec dnia wchodzimy do budynku. Na dworze też prowadzimy większość działań wychowawczo-edukacyjnych. Dysponujemy jednakże salą przedszkolną, z której korzystamy przy wyjątkowo trudnej pogodzie (np. w czasie burzy z piorunami, jeśli dzieci się boją lub w czesie wichur), dostosowując czas spędzany na zewnątrz do gotowości dzieci.

 
„Nie ma złej pogody, jest tylko niedopasowane ubranie”.
 
Tworzymy przedszkole, w którym nie ma ciągłego szumu i wrzawy, gdzie dzieci mogą wsłuchiwać się w odgłosy przyrody, znajdują przyzwolenie i przestrzeń do biegania lub skupienia, tak długo jak potrzebują. To przedszkole bez tradycyjnych zabawek. Dzieci za pomocą patyków, szyszek, lin, desek, błota, wody, … rozwijają swoją kreatywność, wyobraźnię oraz rozumienie świata wokół.

Powoli i łagodnie przygotowują się do funkcjonowania bez obecności rodziców. Uczą się działać w grupie, słuchać i dyskutować, odkrywają otaczającą przyrodę i świat, ale też liczą, czytają i piszą - jeśli tylko są na to gotowe. Przyroda dostarcza rekwizytów-zabawek o wielu zastosowaniach, w zależności od fantazji i bieżących potrzeb dziecka. O ile plastikowy wóz strażacki może być tylko wozem strażackim, o tyle kopczyk piachu może raz być tajemniczą, smoczą górą a innym razem brzuchem ciężarnej mamy. To przedszkole, w którym dzieci mogą bezkarnie chodzić bosymi stopami po błocie, dotykać robaka, wspinać się na drzewo, patykiem dłubać w ziemi ... razem z nauczycielem lub samodzielnie.

W naszym przedszkolu kontynuujemy podejście wychowawcze, wypracowane w Fundacji "Sto Pociech", w której założycielka przedszkola Ania Płuska początkowo przez 6 lat wzrastała w swoim macierzyństwie, a później przez 3 lata współtworzyła grupy "Szperaków Leśnych", "Szperaków Starszaków" oraz "Brykamy bez Mamy". Zgłębiamy ideę przedszkoli leśnych, odkryć psychologii humanistycznej (Jasper Juul, Agnieszka Stein i wielu innych), pracy grupowej wg pedagogiki przeżyć (outdoor/adventure education) oraz metodę Marii Montessori. 

Stefan4040s2017strJKkl